DE HOE onderbreekt Mustafa Kör

Daarin roept hij mensen op om oog te hebben en attent te zijn voor elkaar. Toch schuwt hij de realiteit niet: zijn woorden kerven diep en leggen iets bloot. Al geeft die wonde het startschot voor een troostend, verzachtend genezingsproces. 

Mustafa Körs taal is donker en hoopvol tegelijk. Zijn gedicht vraagt om je medemensen niet alleen te laten tijdens hun allerlaatste reis. Net daarom koos DE HOE ervoor om hem te onderbreken tijdens deze duistere novemberdagen vol verlies. 

De gast van DE HOE voert een inspirerende monoloog. De acteurs onderbreken hem telkens op een afgesproken punt, zo ontstaat er een geënsceneerde dialoog. Alles is op voorhand uitgeschreven en ingestudeerd, al zullen de acteurs dat ten stelligste ontkennen (maar ook dat staat op papier).