"Liefde is maakbaar"

Drie jaar geleden vierden theatermakers Kim Snauwaert en Anyuta Wiazemsky Snauwaert hun huwelijk met vrienden en familie tijdens Theater aan Zee. Hun bedoeling: een ‘duurzame levensgemeenschap’ starten, zowel privé als artistiek.  Ze wilden een verblijfsvergunning krijgen voor Anyuta en dat proces stap voor stap vastleggen en in een voorstelling gieten.

A Number of Contradictions, Ignorances and Oddities gaat in première op KIEM en biedt een inzicht in hun avontuur samen.

Interview - Phéline Thierens

Jullie belangrijkste huwelijksvoorwaarde was een ‘duurzame levensgemeenschap’. Hoe is die geëvolueerd?

Kim: “Heel positief. In het begin bekeken we die voorwaarde heel theoretisch, bijna beredeneerd. Maar eens dat kader er was, groeide alles heel organisch. ‘Duurzaam’ is de ingesteldheid waarmee we aan hieraan begonnen en dat is nog niet veranderd, integendeel. Het is een verbinding die we samen zijn aangegaan zonder te denken aan opgeven als het eens een dag niet meezit. Het feit dat we daar allebei keihard achter staan, zorgt voor een heel stabiel gevoel. Ik denk dat ik nog nooit met iemand zo’n stabiele relatie heb gehad (lacht).”

Is jullie artistieke praktijk op dezelfde manier geëvolueerd?

Kim: “We zijn inderdaad gegroeid als makers. We hebben elkaar vanaf het begin goed aangevuld, maar nu kunnen we elkaar met één woord al begrijpen. Heel symbiotisch. De voorstelling die er nu staat, konden we bijvoorbeeld drie jaar geleden niet gemaakt hebben.”

"We staan niet echt op onze privacy"

Is liefde maakbaar?

Kim: “Ja, liefde is maakbaar, daar zijn wij het levende bewijs van. Een gemeenschappelijk doel hebben, helpt wel natuurlijk. Anderzijds kenden wij elkaar vóór ons huwelijk helemaal niet. Voor hetzelfde geld loopt dat mis. We hadden daar gelukkig geen verwachtingen rond. Er was de vraag of en hoe dit kon slagen en een sterke intentie om het te doen werken.”

Waar trekken jullie de grens tussen privé en publiek?

Kim: “Zowel Anyuta als ik staan niet echt op onze privacy. We zijn ervan overtuigd dat daarin net de grote kwetsbaarheid zit. Alles tot in detail delen was niet onze prioriteit, maar als bepaalde intieme bedenkingen nodig zijn om het geheel te doen kloppen, laten we die zeker niet weg.”

“We hebben sinds de start van het project al zoveel verhalen met allerlei nuance verzameld. In het verleden hadden we moeite om de totale context duidelijk te maken. Toen gaven we presentaties bij ons beeldend werk. Alleen werden we dat allebei snel beu. Dus werd deze voorstelling een poging om een totaalbeeld te scheppen.”

"Hoe kan een lichaam als revolutionaire tool dienen?"

Welk moment uit je residentie zal je bijblijven?

Kim: “Onze trouw viel lang vóór de residentie, maar dat is de beste herinnering die ik aan De Grote Post heb. Dat zal altijd een beetje thuiskomen zijn. Veel anders herinner ik mij niet meer (lacht). Ik weet wel dat we tijdens die residentie veel moeite hebben gehad om te beslissen hoe we de voorstelling gingen maken. We hebben ons daarna omringd met mensen die ons daarbij konden helpen, zoals Charlotte Vanden Eynde als dramaturge. Zij heeft een grote rol gespeeld bij het opbouwen van de voorstelling. Aan de andere kant hebben Anyuta en ik tijdens die residentie veel tijd samen kunnen doorbrengen, wat ons natuurlijk alleen maar heeft geholpen.”

Fijn dan dat we je dit seizoen nog eens mogen ontvangen met een andere residente: Mira Bryssinck. Welk thema jullie samen gaan aanpakken?

Kim: “Mira en ik deden allebei apart onderzoek naar lijfelijkheid en wat een lichaam kan betekenen. In onze voorstelling willen we verder bekijken hoe een lichaam als een revolutionaire tool kan dienen, en in welke situaties je lichaam het van je kan overnemen. Heel pril allemaal, vandaar dat we uitkijken naar onze volgende residentie!”

Tickets voor de première op KIEM op 30 september vind je hier.