Residentenfestival KIEM

We volgen een amateurgezelschap bij hun generale repetitie. Ze krijgen het hard te verdeuren, want één ding is glashelder: het gezelschap is nog niet klaar. Niet klaar met hun personages, noch met hun tekst. En zeker niet klaar voor hun première. Alles op de scène ligt in duigen, maar uw avond kan niet meer kapot.

In een regie van Nyira Hens en Bruno Vanden Broecke schitteren de spelers van Trappelend Talent, een ontwikkelingstraject voor diverse spelers met onder meer actrice en rapper Gloria Boateng (o.a. Dear Winnie - KVS).

Om op een duurzame manier te investeren in het werk van jonge makers ontwikkelden TAZ (Theater Aan Zee), Sabam for Culture en De Grote Post een creatiebeurs gericht op laureaten van TAZ. Jonge makers krijgen de kans om tijdens KIEM hun project te pitchen bij een jury, voor publiek. De winnaar ontvangt € 10.000 (voorzien door Sabam for Culture en TAZ) en mag rekenen op een residentie van twee weken in De Grote Post. Het geselecteerde project wordt getoond op TAZ 2024 of 2025 en wordt ondersteund door de artistieke kern van TAZ en De Grote Post.

Ze zullen een hele week doorbrengen in functie van een kiemend bosje tuinkers. In plaats van de tuinkers te kweken volgens gangbare methodes, zal Rubens linkerhand dienstdoen als vruchtbare bodem. Heel de week zal hij zich moeten plooien naar de noden van het plantje dat langzaam in zijn hand groeit. Noor legt ondertussen alles vast op camera en zorgt op diens beurt voor Ruben.

Op vrijdag 29 en zaterdag 30 september wordt hun leefruimte voor het publiek toegankelijk. Je kan langslopen tijdens de aangewezen uren, zonder in te schrijven. Op zondag 1 oktober wordt een documentaire van het opgenomen filmmateriaal getoond, gevolgd door een afsluitende performance in de Grote Foyer. De documentaire zal blijvend te zien zijn tijdens KIEM.

Geïnspireerd op het gelijknamige boek van Henry David Thoreau schrijft Jonas Vermeulen met Walden een nieuwe tekst voor een personage dat het kwaad van de wereld in zijn buren herkent. Zowel zijn linker- als rechterbuur vormen, volgens hem, de bron van de ondergang van de wereld. Na zich jarenlang te hebben gedragen, spuwt hij zijn gal en vraagt hij zich af wat wijzer is: de confrontatie aangaan of zich terugtrekken?

Walden is een solovoorstelling met een tekst op rijm. Jonas Vermeulen (o.a. The Sheep Song van FC Bergman en hoofdrolspeler in de film Zillion) brengt een tirade die flirt met de muzikaliteit van slam poetry.

Beckers’ fascinatie voor alledaagse geluiden vertaalt zich in klanksculpturen en zelfgebouwde instrumenten. De wereld van illusie en mentalisme wordt verweven met die van beeldend werk en performance. Met gebruik van natuurelementen is Ritselingen een zoektocht naar een magische beleving voor en door het publiek.

Het mooiste compliment kwam ooit van iemand die hem vanop de dansvloer nat van het zweet toesprak: “Weet ge waarom dat ge mijn favoriete DJ zijt? Omdat ge de hersengolven van de mensen kunt lezen.”

Jolien Naeyaert en Kim Snauwaert proberen op die vraag te antwoorden via massage-performances. Ze verbeelden wat publieke ruimte kan zijn in de breedste zin, binnen de politieke beperkingen van een heteronormatieve gemeenschap. Ze onderzoeken hoe je als samenleving publieke ruimtes genereert en belichaamt.

Is it only through vision that we can perceive a landscape? - Francois Jullien

Jolien en Kim geven op zaterdag 30 september en zondag 1 oktober twee keer een anderhalf uur durende massage-performance, voor telkens twee personen. Om 10:00 en om 12:00.

Je kan je niet inschrijven, je moet je plek winnen. Dat kan door het kopen van een weekendticket voor KIEM (voor het weekend van 29 september tot en met 1 oktober). Er worden acht gelukkigen geloot uit de pot van kopers van het weekendticket. Veel succes! (En daarna veel genot!)

Jolien Naeyaert is ingenieur architect en beeldend kunstenaar die danst. Ze gebruikt haar praktijk van wOAndering om onder meer haar positie als architect te onderzoeken, met een focus op lichamelijke kennisvormen.

Kim Snauwaert is theaterwetenschapper, performer en beeldend kunstenaar. Samen met Anyuta Wiazemsky Snauwaert werkt ze aan het meerjarige project Between Us.

In KORROL componeert de acrobatische architect Jonas Bolliger de ruimte met kilo’s beton. Hij bouwt torens en de torens veranderen in een stad, een verlaten vlakte, een mens. Maar steeds als hij de laatste steen probeert te leggen, blijkt zijn werk onaf. Hij balanceert op wankele torens en springt op zijn handen van steen naar steen. In duet met een massieve bal scheert hij rakelings langs het publiek. Een belevenis voor de allerjongsten en iedereen die jong van geest is.

In GIJ ZIJT HET voeren twee mensen een filosofisch, politiek gesprek over liefhebben in wat wetenschappers ‘de eenzaamste eeuw’ noemen. Ze vragen zich luidop af of het ons niet afgeleerd wordt om liefdevol in verbinding te gaan met elkaar. Eenzame mensen consumeren nu eenmaal meer en beter. Wat is het alternatief voor Tinder en Blind Getrouwd? Tegelijk is de voorstelling een lichamelijke poging om, pijnlijk genereus, een onbewuste, passionele kwetsbaarheid te tonen.

GIJ ZIJT HET is een pleidooi voor de irrationele liefde, voor het grenzeloze liefhebben tegenover de efficiënte zoektocht naar de meest doeltreffende relatie. Worden we in ons liefhebben geleid door de maatschappij waarin we leven? Hoe cultureel bepaald is liefde? Moeten we opnieuw leren liefhebben?

Een kind gestraft voor de liefdeloosheid van haar ouders. Uitwenen kan in de sofa, voor de televisie, wanneer de begeleiders van de gesloten jeugdinstelling niet kijken en hun kruiswoordraadsels verder invullen. Het weekend als nòg grotere kwelling dan de week. Ongeliefde kinderen als uitgemergelde kippen op zoek naar het ontbrekende doel in hun leven.

Is het ethisch verantwoord om kinderen op te sluiten in een omgeving die verre van bescherming biedt? Dit is een verhaal van een kind dat aan haar lot wordt overgelaten. Geen verhaal rond vergeving, medelijden, noch wraak. Dit is het terugvorderen van het narratief.

Jozefien Mombaerts, Verona Verbakel en Charlotte Goesaert tonen hun werk op KIEM. Hoe ervaarden ze het maakproces? Welke onzichtbare lijnen willen ze zichtbaar maken? Wat verbindt hen?

Sabam for Culture schuift ook mee aan om het te hebben over hun brede ondersteuning door middel van beurzen voor makers: de beurs voor creatie van podcasts en audioverhalen, de residentiebeurs, creatiebeurzen en de ontwikkelingsbeurs Jonge Makers.

In de jaren twintig van de vorige eeuw vinden ze dappere vrouwen terug als Djuna Barnes, Gisèle Freund en Ada ‘Bricktop’ Smith, die in hun tijd onconventioneel kozen voor de liefde en de kunst. De makers laten zich ook inspireren door de Parijse jaren vijftig aan de hand van het fotoboek Les amies de place Blanche van Christer Strömholm, die intieme portretten maakte van vrouwen met een transachtergrond.

Bibi en Khalid vragen zich af hoe fragiel onze bevochten vrijheden zijn door het Parijse nachtleven opnieuw tot leven te dansen. In een ode aan deze pioniers vieren zij boven alles ook hun eigen queerbestaan en transformeren zij als fluïde vlinders van de nacht.

• Hoe voelt het om een geheim te zijn? - Etcetera.be
• De voorstelling ‘Paris was a Woman’ toont met veel Franse flair de queerziel - FocusKnack