De aanleiding hiervoor is het Lilian-eum dat vroeger bij haar schoonouders stond. Het is een erotische kamer waarin de Belgische kunstenares zich voordeed als vrouwelijk lustobject. Het eerste deel van de podcast ging in première in 2023.

Het Lilian-eum brengt je terug naar de nachtelijke boudoir-cultuur van de jaren tachtig: de seksuele bevrijding en de positieve beleving van het vrouwelijke lichaam. De podcast neemt de erotische vorm van het kunstwerk over: Voldoende voyeuristisch om de verbeelding te prikkelen, maar ook misleidend. Het is huiselijk intiem, maar nooit eenduidig.

De eerste aflevering van de tweede reeks gaat nu in première op KIEM. Daarnaast is de installatie vrij te bezichtigen tijdens het festival van 26 september tot 5 oktober (meer info).

Liegen... we doen het allemaal. Soms om iemand te sparen, soms om zelf uit de problemen te blijven. Maar wist je dat ook dieren kunnen liegen? En dat er trucjes zijn om een leugen te ontmaskeren? Sofie en Katrien testen hoe een leugendetector werkt, geven je tips om beter te liegen en onderzoeken of een goed vertelde leugen soms nét zo krachtig kan zijn als de waarheid.

En pas op… de Wonderzoekers liegen zelf ook! Maar wat heeft Brownie de kip ermee te maken? En waarom belanden we in de snoepafdeling van de supermarkt en op de zetel met namaakhondje Blackie? En dan is er nog Petra... of nee, Yasmina… of was het Veerle?

Kom jij ook kijken en luisteren?

In ‘De paus van Oostende’ gaat kleindochter Aline Boyern samen met Kenneth Berth op zoek naar wie haar grootvader Freddy Cousaert – ofwel de man die Marvin Gaye naar België bracht - écht was.

Sofie Palmers en Katrien Pierlet  (De Wonderzoekers) maken filosofische podcasts voor iedereen vanaf 8 jaar. Na hun voorstelling op KIEM (meer info) met een podcast over ‘liegen’ schuiven ook zij aan.

’s Namiddags vindt de première van de tweede reeks van het Lilian-eum plaats (meer info). Maaike Leyn maakte een podcastsreeks rond het kunstwerk van Liliane Vertessen en de kunstwereld in de jaren tachtig. Ook Maaike komt vertellen over het erotisch kunstwerk van Liliane Vertessen.

De voorstelling combineert jongleren, artistiek fietsen en theater. Emiliano Cedillo is niet op zoek naar de beste positie en wil ook niet de beste artiest zijn. In plaats daarvan wil hij delen en mensen laten voelen: ze laten lachen, plezier maken. Sommige mensen zijn meer bevoorrecht dan anderen. En niemand heeft ervoor gekozen om arm geboren te worden, zonder geld, zonder huisvesting, zonder familie.

Vier generaties mannen gaan in de arena staan en kijken elkaar aan. Samen dansen ze de dodendans van dominantie. Vechtend en verwijtend zullen ze hun ode aan elkaar zingen als een feministisch manifest. Zoekend naar wat overblijft om te bewaren, te koesteren en door te geven. Want straks wordt er weer een jongetje geboren dat nog harder zal wenen dan alle vaders die hem voorgingen.

Drie oude circusberen wonen in een huis. Elke dag is het wachten tot de spotlights aangaan en de circusshow begint. Als de beren zich verzetten tegen de dwang van het circus, blijkt dat het circus al lang is doorgedrongen in hun dagelijkse leven. Het spektakel, maar ook het gevaar en het geweld is onderdeel van hun realiteit. De enige manier om zich hiervan te bevrijden is door er zelf mee te breken. Maar hoe ontsnap je aan je patronen als je geen alternatief kent?

Een beeldende, muzikale voorstelling over oude circustrucs en toxisch aangeleerd gedrag. Over daderschap, trauma en cyclisch geweld. Een voorstelling over het breken van verwachtingen en de zoektocht naar jezelf.

Ze spelen groovy songs met een punk-attitude, vaak gezongen in falsetto. Canned Heat meets Tame Impala op een garagerock bedje voor Motown Records. Donna Summer zorgt voor de drank!

Staand concert

4.48 Lemonade voegt een ander lichaam toe aan die crisis: het zieke lichaam, het lichaam dat niet functioneert. Het is een theatrale autopsie van een ziek lichaam, een dissectie van machteloosheid. De voorstelling legt vast wat vaak onzichtbaar blijft: de strijd met een lichaam dat niet begrepen wordt, dat door artsen genegeerd of geminimaliseerd wordt, vooral wanneer het gaat om vrouwelijke aandoeningen.

Dit resulteert in een lichaam dat je keer op keer in de steek laat. In je zoektocht naar genezing botst je steeds weer op de grenzen van wat er mogelijk is. En dan komt de vraag: wat doe je als je nooit beter wordt? Wat betekent het om te blijven leven in een lichaam dat je niet kunt vertrouwen?

Samuel reflecteert op rouw, vreugde en verdriet en bundelt deze ervaringen in een ‘game’. Via hun avatar S geeft Samuel toegang tot een reeks veilige havens. Elke ruimte is een ‘sanctuary’ die de speler uitnodigt te vertragen en verdwalen. Deze werelden verkennen, betekent dieper doordringen in de lagen van S hun onderbewustzijn.

Levels, grafische stijlen en atmosferen verglijden in elkaar terwijl je als speler beetje bij beetje nieuwe delen van de wereld ontdekt en - in dat proces - nieuwe delen van jezelf. Dit ontdekken gebeurt zowel analoog als virtueel.

Op KIEM presenteert Samuel een eerste gooi naar een performatief format van Plum Road Tea Dream waarbij de virtuele sanctuaries live wordt ontdekt door een performer voor de ogen van het publiek.

Zeven pulcinella’s (figuur uit de commedia dell'arte in de rol van komische bediende) waarvan de eerste zonder armen, de tweede zonder ogen, de derde zonder benen, de vierde zonder stem, de vijfde zonder neus, de zesde zonder oren en de zevende zonder hart. De pulcinella's werken samen aan een bouwsel. Hun diverse beperkingen zitten constant in de weg, waardoor alles stokt. Tot de pulcinella zonder hart besluit naar dat ongrijpbare ideaal te klimmen en zonder verpinken de hoogte in gaat.

PIEDESTAL verkent de spanning tussen ambitie en aanvaarding en is een zoektocht naar balans tussen beperking versus oneindige mogelijkheden.

Op KIEM zal ze haar West-Vlaamse gedicht Gerre brengen dat ze schreef op schrikkeldag vorig jaar tijdens de residentie ‘wieWIJzijn’ bij Boer Maarten in Attenrode. Gerre maakt deel uit van De Collectie* van wie WIJ zijn, een artistiek project over de parallellen tussen landbouw en kunst dat vorm kreeg tijdens een vier seizoenen residentie op de bioboerderij van Boer Maarten.

In deze levende beeldhouwwerken zien we mensen vastzitten in beton, vergroeid raken met zand en zorgen voor stukken aardkorst. MASSA gaat over de immense impact van de mens op de aarde, maar is tegelijk een poëtisch portret van ons bestaan.

Lotte neemt je mee in een fantasievol en wrang universum waar de mens als grootste beeldhouwer van het aardoppervlak verschijnt en dode en levende materie een duet met elkaar aangaan.

MASSA wordt bezocht als doorlopende expositie met levende performers.