Het verhaal achter de sanseveria’s van De Grote Post
De Grote Post: niet alleen het beeldhouwwerk van Cantré, de lokettenzaal, de draaideuren… maar ook sanseveria’s. Er staat véél groen, maar de sanseveria steekt er toch met kop en schouders bovenuit.
Overal waar je in het cultuurhuis komt, zie je deze bijna onverwoestbare planten. Een iconische plant –die naadloos aansluit bij de architectuur van De Grote Post. Maar… waarom juist sanseveria’s? En hoeveel staan er nu eigenlijk precies op onze vensterbanken?
Er zijn niet alleen veel ruimtes om te onderhouden en te poetsen, doorheen ons huis staan er ook heel wat planten. Zodanig veel, dat een enthousiaste groep vrijwilligers zich heeft geëngageerd om de Grote Post-planten te verzorgen.
Geert Sabbe, Mieke Schoonvaere, Werner Marly en Mady Vion zijn de Groene Vingers van De Grote Post. “Voordien stonden we bekend als de Slakoppen”, lacht Mady. De groep is van bij de start van het cultuurhuis actief.
“In de winter doen we één keer per week onze ronde, in de zomer veel vaker”, legt ze uit. “Maar als het gaat over de sanseveria’s: die hebben niet zoveel verzorging nodig. Het is een iconische plant vind ik, die echt bij De Grote Post hoort. Vroeger zag je ze altijd aan de ramen van huizen en had de plant ook wel wat een ouderwets imago. Nu is dat niet meer het geval, het sluit echt perfect aan bij de lijnen en de architectuur van het postgebouw.”
In de Panoramazaal stonden vroeger bloembakken vol sanseveria’s: “Dit was altijd al zo. Maar doordat die ruimte in de winter niet verwarmd werd, waren de planten daar in slechte staat en overleefden ze het niet. Er is een aantal jaar geleden nog een Red De Sanseveria-actie geweest, waarbij we toen heel wat planten verpot hebben, maar het heeft niet mogen zijn. Nu staat er een andere soort die wel tegen de temperatuurschommelingen kan.”
De eerste sanseveria’s kwamen in De Grote Post terecht in december 2012. Tijdens de openingsfestiviteiten – met optredens van onder meer Tom Lanoye, Kommil Foo, Wouter Deprez, Willi Dorner en Onbetaalbaar – werden de planten gebruikt als decor voor een voorstelling. En vandaag? Nu staan ze er nog steeds, liefdevol verzorgd door onze vrijwilligers.
Maar hoeveel zijn het er nu precies? We deden een (grote) wandeling doorheen het gebouw en telden ze in de artiestenfoyer, kantoorruimtes … Het resultaat? Een totaal van 54 sanseveria’s.
De sanseveria is bovendien een gemakkelijke plant die het goed doet bij ‘liefdevolle verwaarlozing.’ Niet te veel water geven is de gouden regel. Zo kan de plant tientallen jaar oud worden en in de familie blijven; een plant als erfstuk.
Een gebouw met erfgoedwaarde, dat vraagt om een erfgoedplant.
