Scholen

Er is haar dat hard of traag groeit.
Er is haar met rare kleuren.
Er is haar dat ‘s nachts een eigen leven leidt.
Er is haar dat graag spaghetti eet.
Er is haar dat vlotjes vijf wereldtalen spreekt.

Wie bepaalt wat normaal is? En is normaal niet net heel raar? Deze speelse, weerbarstige voorstelling zit vol personages met rare lichaamsbegroeiing, rare hersenkronkels, rare gewoontes, rare angsten en rare dromen.

Wie is die man? Ensor zelf? Hij doolt door het theater en gaat op zoek naar zijn maker. Hij spreekt wartaal. Hij wil weten wie hij is. Is hij oude adel, vergane glorie, of gewoon niemand?

Het is het verhaal van een onstuimige kunstenaar die, door niemand begrepen, zijn eigen weg volgt, wars van alle toegevingen. Om te eindigen als baron, als trofee. Achter het masker zit een man die zichzelf niet begrijpt.

Ensor est un fou is geen vertelling, geen biografie, geen documentaire. Het is een kunstwerk. Oostendenaar Dries Vanhegen schrijft, vertaalt, hertaalt en speelt Ensor. Oostendenaar Serge Feys componeert de muziek die live wordt uitgevoerd door een band.

Ensor, muzikaal gesproken is gebaseerd op de nieuwe gedichtenbundel van de gelauwerde jeugdschrijver Guy Didelez, met prachtige tekeningen van Caryl Strzelecki, waarin het leven van James Ensor op een creatieve en beeldende manier wordt voorgesteld. Vier muzikanten van het muziekensemble Dimlicht brengen de muziek uit het ballet La Gamme d’Amour, gecomponeerd door James Ensor zelf, gearrangeerd voor de kleurrijke bezetting van klarinet, trompet, cello en harp. Dit alles wordt samengebracht in een alomvattend verhaal door verteller Tom Van Outryve, die je door het levensverhaal van de kunstenaar uit Oostende gidst.

Wes toerde de wereld rond en werkt voortdurend aan vernieuwende jongleertricks. Omringd door een opblaasbaar decor en begeleid door pompende beats, toont hij unieke tricks geïnspireerd op sensationele achtbanen.

Rollercoaster is een voorstelling over het verlangen naar vrijheid, plezier en veiligheid. Wes Peden gebruikt hypermodern pop-punk jongleren om de balans tussen vrijheid en veiligheid te verbeelden. Een niet te missen internationale topvoorstelling!

Deze voorstelling laat zien dat je ook dingen kunt laten ontstaan door eerst andere dingen kapot te maken. Diarree is mijn lievelingskleur combineert explosief theater met beeldende kunst, actionpainting en muziek.

In Diarree is mijn lievelingskleur slaan Studio Julian Hetzel en Theater Artemis de handen ineen om te laten zien dat ook vanuit destructie schoonheid kan ontstaan.

Lander is altijd vrolijk. Zelfs als hij tegen de lamp loopt. Of als hij zijn voet stoot aan een steen. Ook dan blijft Lander vrolijk. Thomas is nooit vrolijk. Vooral niet als je hem een knuffel geeft. Of als je hem kriebelt achter zijn oor. Man toch, vermoeiend hoor, Thomas of Lander zijn.

Heeft hier ooit, héél lang geleden, een dinosaurus rondgelopen?
Waren dino’s eigenlijk gigantische kippen?
Hoe smaakt een prehistorische omelet?
Zijn alle dino’s uitgestorven?
Waar zijn al die dode dino’s gebleven?
Verpulverd tot zand?
Zitten er dinodeeltjes in de zandbak op school? 
Tussen mijn tenen? 
Tussen mijn tanden?
Zitten er dinodeeltjes in mij?
En ben ik dan ook een dino?

Jonas Baeke en Mats Vandroogenbroeck sluipen een dolgedraaid kinderhoofd binnen. Ze gaan op zoek naar de alledaagse verwondering die de kleinste kinderen en de grootste filosofen met elkaar delen. Gaandeweg raken ze verstrikt in harige hersenspinsels, veelhoekige denkkaders en onvoorziene gedachtenkronkels.

Alle hoofdsteden van de wereld. Alle onderdelen van een fiets. Alle betekenissen van het woord ‘niets’. De vierkantswortel van 144. Je leert veel op school, maar ben je er ook wat mee? Wat moet een mens echt weten om te kunnen leven?

In BAS. buigt BOG. zich over de basis, de baslijn, de grondtoon van het leven. Het is een popconcert dat ‘alles wat je hoort te weten’ op losse schroeven zet.

De Grote Post zwiert opnieuw de deuren open voor een tactiel parcours voor onze kleinste bezoekers. Baby’s en peuters kunnen komen spelen, rondkruipen, voelen, kijken, ervaren… en vooral veel ontdekken op hun eigen manier.

Voor deze editie bouwt theatermaker, lichtdesigner en scenograaf Michiel Soete een speelparadijs rond James Ensor. Zo vieren we samen met de allerkleinsten het Ensorjaar ook in ons huis. 

Rook uit de punt. Woont daar iemand? Licht in de driehoek. Er klinken vogels. Er blaft een hond. Komt de zon op? Knipt een schaar de maan weg? Wolken vliegen van het blad. De maan valt op de tent. En wordt een kano. De lucifer is een roeispaan. De papieren rivier kolkt. De zon komt op.

PAPIERLIED is een beeldende kleutervoorstelling die begint bij een kleine, onopvallende boekenkast. Langzaamaan ontvouwt er zich een bijzondere wereld vol schaduwspelen, pop-upmaquettes, objecten, klank en licht. Zo wekken de spelers een papieren universum tot leven. Ze vouwen, knippen, scheuren en belichten. PAPIERLIED is een visuele reis die helemaal anders eindigt dan ze begint.

Opzwepende klanken brengen iedereen in trance. Een intiem en mysterieus muzikaal pad voert ons naar een vrolijke baslijn. Die blaast de dansers naar alle richtingen van het podium. Ook de kinderen mogen mee zweven. De muziek en de dans zijn zo aanstekelijk dat je onmogelijk stil kan blijven zitten. Wie wil, kan mee dansen op het podium. Van traag naar snel, van hoog naar laag. De muzikanten en de dansers nemen je mee naar een super feestelijke funky finale. Let the party begin!

De liedjes gaan over een ijdele kalkoen, een geduldige slak en een walsende walvis. Over vriendschap, over dansen, over het leven zelf.

Zangeres Esmé Bos en muzikant Bart Voet brengen samen met Geert De Wit (techniek & vormgeving) hun theatrale verbeelding van de combinatie DIER en LIED en nemen het publiek mee in een klankrijke en poëtische wereld.